การปะทุของภูเขาไฟเป็นหนึ่งในตัวแทนธรรมชาติที่น่าประทับใจรุนแรงและรุนแรงที่สุดของการเปลี่ยนแปลงบนโลกของเรา ภาพของการปะทุอาจรวมถึงการแสดงที่สดใสของลาวาสีเหลืองและสีแดงเดือดจากรอยแยกไฟสีส้มและควันสีขาว

รับไฟล์ ฟรี รายการตรวจสอบความพร้อมของภูเขาไฟตอนนี้!

ดาวน์โหลดเดี๋ยวนี้

×ปิด

อีเมล

ไม่เป็นไรขอบคุณ

นอกเหนือจากอันตรายที่มองเห็นได้จากภูเขาไฟแล้วยังมีบางสิ่งที่มองไม่เห็น แต่ไม่เป็นอันตรายน้อยกว่า: ก๊าซพิษ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์, คาร์บอนไดออกไซด์, ไฮโดรเจนซัลไฟด์, กรดไฮโดรคลอริกและ คาร์บอนมอนอกไซด์. ก๊าซจะถูกปล่อยออกมาจากแมกมาเมื่อความดันของโลกไม่สามารถบรรจุได้อีกต่อไปคล้ายกับการเปิดขวดแชมเปญหรือโซดากระป๋อง

การเตรียมการรวมถึงการรู้ว่าภูเขาไฟและประเภทการระเบิดก๊าซและเศษซากอื่น ๆ สามารถปล่อยออกมาได้และปริมาณควันเถ้าและก๊าซสามารถเดินทางได้ไกลแค่ไหน

ประเภทภูเขาไฟ

นักธรณีวิทยาโดยทั่วไปจะจัดกลุ่มภูเขาไฟเป็นสี่ประเภทหลัก - กรวยถ่าน, ภูเขาไฟคอมโพสิต, ภูเขาไฟโล่และโดมลาวา

1. กรวยถ่านหรือ Scoria เป็นภูเขาไฟที่พบมากที่สุด พวกเขามีความลาดชันที่สูงชันมีปล่องภูเขาไฟยักษ์อยู่ด้านบนและไม่ค่อยสูงกว่า 300 เมตร (1,000 ฟุต)
2. ภูเขาไฟคอมโพสิตบางครั้งเรียกว่า Stratovolcanoes มักจะมีมากกว่า 3,000 เมตร (10,000 ฟุต) ไปยังฐานพวกเขามีเนินเขาที่นุ่มนวลซึ่งสูงชันไปทางด้านบนและมีปล่องภูเขาไฟเล็ก ๆ อยู่ด้านบน เหล่านี้เป็นประเภทภูเขาไฟที่งดงามที่สุด - และอันตรายที่สุด
3. ภูเขาไฟโล่ มีขนาดใหญ่และกว้างมักจะกว้างกว่าสูงกว่า 20 เท่า ภูเขาไฟที่สูงที่สุดในโลกคือภูเขาไฟโล่และเพิ่มขึ้นมากกว่า 9,500 เมตร (31,000 ฟุต)
4. โดมภูเขาไฟหรือลาวา เกิดขึ้นจากมวลของลาวาที่มีกระเปาะที่ค่อนข้างเล็กและมีความหนืดเกินกว่าที่จะไหลได้ระยะทางที่ดี¹

ประเภทของการปะทุของภูเขาไฟ

ประเภทของการปะทุของภูเขาไฟถูกกำหนดโดยปริมาณคริสตัลและก๊าซรวมถึงอุณหภูมิของแมกมา:

• คริสตัล ส่งผลกระทบต่อความหนืดของแมกมา (ความหนาของของเหลว) การเพิ่มเนื้อหาคริสตัลสร้างแมกมาที่หนาขึ้นตามลำดับด้วยความหนืดที่สูงขึ้น
• ก๊าซ ติดอยู่ในแมกมาที่มีความหนืดมากขึ้นมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการหลบหนี สิ่งนี้ทำให้การระเบิดมีแนวโน้มมากขึ้น
• อุณหภูมิ: magmas ที่อุณหภูมิสูงกว่าช่วยให้ก๊าซหลบหนีได้ง่ายขึ้นในขณะที่ magmas อุณหภูมิที่ต่ำกว่านั้นมีความหนืดมากขึ้นและเพิ่มโอกาสในการระเบิด

การปะทุของภูเขาไฟแบ่งออกเป็นหลายประเภท บางตัวได้รับการตั้งชื่อตามภูเขาไฟและอื่น ๆ โดยเฉพาะนั้นได้รับการตั้งชื่อตามรูปร่างของเศษซากการปะทุหรือสถานที่ที่พวกเขาเกิดขึ้น

1. การปะทุของ Strombolian มีการระเบิดของลาวาของเหลวที่แตกต่างกันมาจากปากของท่อร้อยสายการประชุมสุดยอดที่เต็มไปด้วยแมกมา การระเบิดมักจะเกิดขึ้นทุกสองสามนาทีในช่วงเวลาปกติหรือผิดปกติ
2. การปะทุของวัลคาเนียน มีการระเบิดที่สั้นรุนแรงและค่อนข้างเล็กของแมกมาหนืด การปะทุของวัลคาเนียนสร้างการระเบิดที่ทรงพลังซึ่งวัสดุสามารถเดินทางได้เร็วกว่า 350 เมตรต่อวินาที (800 ไมล์ต่อชั่วโมง) และเพิ่มขึ้นหลายกิโลเมตรขึ้นไปในอากาศ
3. การระเบิดของลาวาโดม รูปแบบเมื่อมีความหนืดมากลาวาแบบ rubbly จะถูกบีบออกจากช่องระบายอากาศโดยไม่ระเบิด
4. การปะทุของ Surtseeyan คือเมื่อแมกมาหรือลาวามีปฏิสัมพันธ์กับน้ำโดยปกติจากภูเขาไฟใต้ทะเล
5. ฮาวาย: ลาวาของเหลวถูกโยนขึ้นไปในอากาศในเครื่องบินไอพ่นจากช่องระบายอากาศหรือช่องระบายอากาศ (รอยแยก) ในการประชุมสุดยอด เจ็ตส์สามารถอยู่ได้นานหลายชั่วโมงหรือหลายวันเรียกว่า "น้ำพุดับเพลิง" เนื่องจากแมกมามีความหนืดต่ำลาวาจึงสามารถเดินทางไมล์ได้ก่อนที่จะเย็นและชุบแข็ง
6. Plinian เป็นสิ่งที่ใหญ่ที่สุดและรุนแรงที่สุดในทุกประเภท พวกเขาเป็นผู้ทำลายล้างอย่างมากและสามารถกำจัดยอดเขาทั้งหมดได้เช่นเดียวกับที่เกิดขึ้นที่ Mount St. Helens ในปี 1980

เถ้าภูเขาไฟคืออะไร?

เถ้าภูเขาไฟเป็นคำที่ใช้กันทั่วไปเพื่ออ้างถึง "tephra" หรือ "pyroclastics" ทั้งหมดซึ่งเป็นอนุภาคของวัสดุหินอัคนีที่มีขนาดต่าง ๆ ที่ถูกขับออกมาจากภูเขาไฟ คำศัพท์ Tephra / pyroclastic ถูกจัดประเภทตามขนาด:

• บล็อกหรือระเบิด: มากกว่า 64 มิลลิเมตร (2.5 นิ้ว)
• Lapilli: น้อยกว่า 64 มม.
• เถ้าภูเขาไฟ: น้อยกว่า 2 มม. (0.079 นิ้ว)
• เถ้าภูเขาไฟดีหรือฝุ่นภูเขาไฟ: น้อยกว่า 0.063 มม. (0.0025 นิ้ว)

การระเบิดระเบิดทั้งหมดผลิต tephra จากนั้นเถ้าภูเขาไฟและภูเขาไฟชั้นดีจะถูกกระจายไปจากลมที่พัดผ่านและอาจตกอยู่ห่างออกไปหลายร้อยหรือหลายพันกิโลเมตร เถ้าภูเขาไฟที่แขวนอยู่ในชั้นบรรยากาศเป็นอันตรายต่อการบิน

Tephra ยังสามารถสร้างผลกระทบอย่างมากบนพื้นดิน น้ำตกที่ค่อนข้างบาง (น้อยกว่า 10 มม.) อาจมีผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์สำหรับบุคคลที่มีช่องโหว่และสามารถขัดขวางการบริการโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญการบินการเกษตรและกิจกรรมทางเศรษฐกิจและสังคมอื่น ๆ ในพื้นที่ขนาดใหญ่ที่อาจเกิดขึ้น

Flike Ash Falls (มากกว่า 100 มม.) อาจสร้างความเสียหายต่อพืชพืชและโครงสร้างพื้นฐานทำให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างต่ออาคารและสร้างข้อกำหนดการทำความสะอาดที่สำคัญ อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะถูกกักขังอยู่ภายในระยะเวลาหลายสิบกิโลเมตรของช่องระบายอากาศและเมื่อพวกเขาเกิดขึ้นกับการปะทุครั้งใหญ่นั้นค่อนข้างหายาก

ผลระยะสั้นโดยทั่วไป ได้แก่ การระคายเคืองของดวงตาและทางเดินหายใจส่วนบนและการกำเริบของโรคหอบหืดที่มีอยู่ก่อน ชุมชนที่ได้รับผลกระทบยังสามารถสัมผัสกับผลกระทบทางสังคมทั้งทางตรงและทางอ้อมอื่น ๆ รวมถึงการหยุดชะงักของวิถีชีวิตและความวิตกกังวลที่อาจเกิดขึ้น²

VOG คืออะไร?

คำว่า "vog" เป็นเรื่องทั่วไปโดยสัดส่วนที่แท้จริงของก๊าซและอนุภาคขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ต้องทำปฏิกิริยาในชั้นบรรยากาศ vog เป็นส่วนผสมที่มีหมอกของ SO₂ ก๊าซและ PM2.5ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบด้วยหยดกรดซัลฟิวริกและซัลเฟตอื่น ๆ (เช่น₄) สารประกอบ

ละอองลอยถูกสร้างขึ้นเมื่อเป็นเช่นนั้น₂ และก๊าซภูเขาไฟอื่น ๆ รวมกันในชั้นบรรยากาศและมีปฏิสัมพันธ์ทางเคมีกับออกซิเจนความชื้นฝุ่นและแสงแดดในช่วงเวลาหนึ่งนาทีถึงวัน

องค์ประกอบที่แน่นอนของ vog ขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่ขนนกภูเขาไฟต้องทำปฏิกิริยาในชั้นบรรยากาศ ห่างไกลจากช่องระบายอากาศที่ปะทุออกมาสเปรย์เป็นองค์ประกอบหลักของ VOG ใกล้กับภูเขาไฟ Vog มีทั้งละอองลอยและไม่ทำปฏิกิริยาเช่นนั้น₂ แก๊ส.

ใกล้กับแหล่งกำเนิดก๊าซ VOG สามารถมีจำนวนมากที่ไม่ทำปฏิกิริยาได้ดังนั้น₂ แก๊ส. นานเท่าไหร่₂ ก๊าซต้องทำปฏิกิริยาในบรรยากาศ₂ การแปลงก๊าซเป็นอนุภาคคือ อนุภาคละเอียดกระจายแสงแดดทำให้เกิดหมอกควันที่มองเห็นได้ซึ่งพบว่าลมตก ดังนั้นไกลออกไปจากภูเขาไฟ VOG ประกอบด้วย PM2.5 เป็นหลัก

ผู้ที่มีเงื่อนไขทางการแพทย์ที่มีอยู่ก่อนเป็นกลุ่มหลักที่เสี่ยงต่อการประสบผลกระทบต่อสุขภาพจากการสัมผัสกับ VOG แต่คนที่มีสุขภาพอาจมีอาการเช่นกัน

พืชเกษตรและพืชอื่น ๆ อาจได้รับบาดเจ็บจากการสัมผัสกับมลพิษ เกษตรกรและชาวสวนในเส้นทางของมลพิษ (เช่น₂ และฝนกรด) ได้รายงานความเสียหายอย่างมีนัยสำคัญต่อพืชที่เกิดจากลมพัด₂ อนุภาคก๊าซและกรด

Laze คืออะไร?

เมื่อลาวาหลอมเหลวไหลเข้าสู่มหาสมุทรมันจะทำปฏิกิริยาอย่างแรงกับน้ำทะเลเพื่อสร้างขนนกชนิดต่าง ๆ ซึ่งส่งผลให้เกิดสภาพที่มืดครึ้มและเป็นพิษจากลมของมหาสมุทร เรียกว่า "Laze" plume (สำหรับการผสมคำว่า 'lava' และ 'Haze') มันจะเกิดขึ้นผ่านชุดของปฏิกิริยาทางเคมีเป็นลาวาร้อนเดือดน้ำทะเลให้แห้ง

Laze มักจะเป็นส่วนผสมที่ระคายเคืองของก๊าซกรดไฮโดรคลอริก (HCl) ไอน้ำและอนุภาคแก้วภูเขาไฟขนาดเล็ก ส่วนผสมของก๊าซที่ร้อนและกัดกร่อนนี้ทำให้เกิดการเสียชีวิตดังนั้นควรมีความเกียจคร้านอย่างจริงจัง ลมสามารถพกพาและแม้กระทั่งขอบที่มีความสามารถในการระคายเคืองผิวหนังและการหายใจ Laze ยังสามารถส่งผลให้ฝนกรดมีคุณสมบัติการกัดกร่อน³

อะไรคือก๊าซภูเขาไฟ?

แมกมามีก๊าซละลายซึ่งเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เกิดการปะทุของภูเขาไฟส่วนใหญ่ ก๊าซภูเขาไฟที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดคือไอน้ำซึ่งไม่เป็นอันตราย อย่างไรก็ตามคาร์บอนไดออกไซด์จำนวนมาก, ซัลเฟอร์ไดออกไซด์, ไฮโดรเจนซัลไฟด์และไฮโดรเจนเฮไลด์สามารถปล่อยออกมาจากภูเขาไฟ

คาร์บอนไดออกไซด์ภูเขาไฟ

เมื่อก๊าซที่ไม่มีสีไม่มีกลิ่นถูกปล่อยออกมาจากภูเขาไฟโดยทั่วไปแล้วมันจะถูกเจือจางให้มีความเข้มข้นต่ำอย่างรวดเร็วและไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต อย่างไรก็ตามเนื่องจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เย็นนั้นหนักกว่าอากาศที่สามารถไหลเข้ามาในพื้นที่ต่ำซึ่งสามารถเข้าถึงความเข้มข้นที่สูงขึ้นได้ในสภาพบรรยากาศที่มีความเสถียรมาก สิ่งนี้สามารถก่อให้เกิดความเสี่ยงร้ายแรงต่อผู้คนและสัตว์

อากาศหายใจด้วย CO มากกว่า 3%₂ สามารถนำไปสู่อาการปวดหัววิงเวียนอัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มขึ้นและหายใจลำบาก ที่ความเข้มข้นเกินกว่า 15%, CO₂ ทำให้หมดสติและเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว

การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากภูเขาไฟมีแนวโน้มที่จะเจือจางอย่างรวดเร็วดังนั้นโดยทั่วไปแล้วจะไม่เป็นภัยคุกคามโดยตรงต่อผู้คน อย่างไรก็ตามคาร์บอนไดออกไซด์นั้นหนักกว่าอากาศดังนั้นจึงสามารถสะสมในพื้นที่ต่ำ หากบุคคลหนึ่งต้องเข้าสู่พื้นที่ต่ำซึ่งก๊าซตกลงมาหลังจากการปะทุของภูเขาไฟการหายใจอากาศที่เข้มข้นนี้สามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นอันตรายถึงชีวิต³

ภูเขาไฟซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (เช่น₂)

ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (เช่น₂) กำลังระคายเคืองต่อดวงตาผิวหนังและระบบทางเดินหายใจ ผู้ที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือดหรือโรคทางเดินหายใจเช่นโรคหอบหืดมีความเสี่ยงเป็นพิเศษ ผู้สูงอายุทารกและหญิงตั้งครรภ์ก็มีความอ่อนไหวเป็นพิเศษเช่นกัน ไม่มีใครรู้ว่าผลกระทบต่อสุขภาพในระยะยาวของการสัมผัสกับภูเขาไฟซัลเฟอร์ไดออกไซด์เจ้าหน้าที่กล่าว

ซัลเฟอร์ไดออกไซด์เป็นก๊าซที่ไม่มีสีที่มีกลิ่นฉุนที่ทำให้ผิวหนังระคายเคืองและเนื้อเยื่อและเยื่อเมือกของดวงตาจมูกและลำคอ ดังนั้น₂ การปล่อยมลพิษอาจทำให้เกิดฝนกรดและมลพิษทางอากาศที่ลุ่มของภูเขาไฟที่มีความเข้มข้นสูงของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ผลิตหมอกควันภูเขาไฟทำให้เกิดปัญหาสุขภาพถาวรสำหรับประชากรลม

ในระหว่างการปะทุครั้งใหญ่ดังนั้น₂ สามารถฉีดได้ถึงระดับความสูงมากกว่า 10 กม. ในสตราโตสเฟียร์ ที่นี่₂ ถูกแปลงเป็นสเปรย์ซัลเฟตซึ่งสะท้อนแสงอาทิตย์และดังนั้นจึงมีผลการระบายความร้อนต่อสภาพภูมิอากาศของโลก พวกเขายังมีบทบาทในการสูญเสียโอโซนเนื่องจากปฏิกิริยาหลายอย่างที่ทำลายโอโซนเกิดขึ้นบนพื้นผิวของละอองดังกล่าว⁴

ภูเขาไฟไฮโดรเจน

ไฮโดรเจนซัลไฟด์เป็นก๊าซที่ไม่มีสีและไวไฟที่มีกลิ่นที่แข็งแกร่งและน่ารังเกียจและบางครั้งเรียกว่าก๊าซท่อระบายน้ำ เป็นพิษมากในระดับความเข้มข้นสูง

ที่น่าสนใจจมูกของมนุษย์มีความไวต่อ H2S มากกว่าเครื่องมือตรวจสอบก๊าซใด ๆ ที่เรามีในวันนี้: ส่วนผสมของอากาศที่มีน้อยถึง 0.000001% H2S เกี่ยวข้องกับกลิ่นไข่เน่า อย่างไรก็ตามในอัตราส่วนการผสมที่สูงกว่าประมาณ 0.01%, H2S กลายเป็นกลิ่นและเป็นพิษมากทำให้เกิดการระคายเคืองของระบบทางเดินหายใจส่วนบนและในระหว่างการได้รับแสงนานอาการบวมน้ำที่ปอด

การเปิดรับมากกว่า 500 ppm เป็นเวลานานกว่าห้านาทีอาจทำให้คนตก เมื่อสัมผัสกับระดับนี้นานถึงหนึ่งชั่วโมงความตายสามารถเกิดขึ้นได้

ภูเขาไฟไฮโดรเจนเฮไลด์ (HF, HCL, HBR)

เมื่อแมกมาขึ้นไปใกล้พื้นผิวภูเขาไฟสามารถปล่อยฟลูออรีน Halogens (HF), คลอรีน (HCl) และโบรมีนในรูปแบบของไฮโดรเจนเฮไลด์ (HBR) ก๊าซเหล่านี้มีความเป็นกรดมีความสามารถในการละลายสูงและอาจทำให้เกิดฝนกรด อนุภาคเถ้ามักจะเคลือบด้วยไฮโดรเจนเฮไลด์ เมื่อฝากอนุภาคเถ้าเคลือบเหล่านี้สามารถวางยาพิษแหล่งน้ำดื่มพืชผลการเกษตรและดินแดนแทะเล็ม⁵

ประชากรที่มีความเสี่ยงและการปล่อยภูเขาไฟ

ผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีส่วนใหญ่จะฟื้นตัวจากการสัมผัส อย่างไรก็ตามบุคคลบางคนมีความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับผลกระทบต่อสุขภาพที่รุนแรงรวมถึง:

• เด็กเล็ก เด็กที่มีปอดยังคงพัฒนาจะถือว่ามีความเสี่ยงมากขึ้นไม่ว่าพวกเขาจะมีเงื่อนไขที่มีอยู่แล้วหรือไม่
• สตรีมีครรภ์. การสูดดม Vog ทำให้หญิงตั้งครรภ์และเด็กที่ยังไม่เกิดมีความเสี่ยงสูงกว่าประชากรทั่วไป
• ผู้สูงอายุ ประชากรกลุ่มนี้ถือว่ามีความเสี่ยงเนื่องจากอัตราการเพิ่มขึ้นของโรคปอดและหัวใจที่มีอยู่ก่อน
• ทุกคนที่เป็นโรคทางเดินหายใจ บุคคลที่มีถุงลมโป่งพอง, หลอดลมอักเสบเรื้อรัง, ปอดอุดกั้นเรื้อรัง, โรคหอบหืดหรือโรคทางเดินหายใจอื่นมีความเสี่ยง
• บุคคลที่เป็นโรคหัวใจและหลอดเลือด โรคไหลเวียนโลหิตรวมถึงความดันโลหิตสูงโรคหลอดเลือดหัวใจล้มเหลวและสภาวะหลอดเลือดสมอง เงื่อนไขเหล่านี้ทำให้ผู้ประสบภัยไวต่อโรคหัวใจ, อาการเจ็บหน้าอกชั่วคราว, หัวใจล้มเหลว, โรคหลอดเลือดสมอง, และการเสียชีวิตอย่างกะทันหันจากภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ

เคล็ดลับการเตรียมการปล่อยภูเขาไฟ

• อยู่ในบ้านให้มากที่สุด. สิ่งนี้มีประโยชน์มากที่สุดในอาคารที่หยุดอากาศกลางแจ้งได้อย่างมีประสิทธิภาพ
• สวมหน้ากากกลางแจ้ง. ใช้หน้ากากช่วยหายใจที่มีการจัดอันดับ N95 หรือ N100 เพื่อช่วยป้องกันอนุภาคควัน
• ตรวจสอบเว็บไซต์ตรวจสอบคุณภาพอากาศเช่น AirVisual ดัชนีคุณภาพอากาศ.
• ให้ยามีประโยชน์ หากคุณมีโรคหอบหืดหรือเงื่อนไขการหายใจอื่น ๆ ให้ยาของคุณมีอยู่และใช้ตามที่กำหนด หากคุณไม่มียา แต่รู้สึกว่าคุณอาจต้องการพวกเขาโทรหาแพทย์ของคุณ
• สวมหน้ากากมลพิษทางอากาศเช่น KN95 ที่ได้รับการรับรอง IQAir หน้ากากเพื่อป้องกันตัวเองจากการสูดดมสารมลพิษในอากาศใน VOG
• สร้างเขตรักษาพันธุ์อากาศที่สะอาดภายในบ้านของคุณ อนุภาคและก๊าซสามารถสร้างขึ้นได้อย่างรวดเร็วภายในบ้านของคุณ ปิดหน้าต่างและปิดผนึกช่องเปิดด้านนอกรวมถึงช่องระบายอากาศ เมื่อใช้เครื่องปรับอากาศให้แน่ใจว่าได้ตั้งค่าให้หมุนเวียนและปิดการบริโภคอากาศสดใหม่ กรองอากาศเมื่อระบายอากาศด้วย เครื่องฟอกอากาศที่มีประสิทธิภาพสูงสำหรับหมอกควันภูเขาไฟ (VOG)เช่น GC MultiGas.
• หลีกเลี่ยงกิจกรรมที่ทำให้เกิดมลพิษต่ออากาศในร่ม หลีกเลี่ยงการเผาเทียนโดยใช้เตาผิงหรือแม้แต่การดูดฝุ่น (เว้นแต่คุณจะเป็นเจ้าของเครื่องดูดฝุ่น HEPA ที่มีประสิทธิภาพสูง) สิ่งเหล่านี้อาจกลายเป็นแหล่งกำเนิดของมลพิษทางอากาศในร่มเพิ่มเติม

เหตุการณ์ธรรมชาติเช่นการปะทุของภูเขาไฟไม่สามารถควบคุมได้ อย่างไรก็ตามด้วยความรู้และการเตรียมการคุณสามารถปกป้องตัวเองและครอบครัวให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้